Yaşamadığı Geçmişi Özleme Hissi
Hepimiz geçmişte bir zaman diliminde yaşamayı istemişizdir. Bu zamana ait olmadığımız düşüncesi ve geçmişimizde bir döneme dair derin sevgi. Bunu bazen etrafımızdaki insanlardan da duyarız hatta etrafımızda 60larda bir Hippi, 80lerde bir Devrimci, Kurtuluş mücadelesi veren bir İttihatçı olmak şeklinde de olabilir.
Örneğin müzikle ilgilenenlerin hep bir altın çağı vardır pop müziği sevenlerin 90lı yılları vardır mesela. WoodyAllen’in başrollerinde; Kathy Bates, AdrienBrody, Carla Bruni, MarionCotillard, RachelMcAdams, Michael Sheen ve Owen Wilson yer alan Midnight in Paris (Paris’te bir Gece Yarısı) filmi tam da bu duygunun peşinde. Yaşadığımız çağın bize düşüncemiz ve hobimiz için yeterli olmadığı düşüncesini irdeliyor.
Gizli Bir Korkumuz Var: Torschlusspanik
Almanca kökenli bir kelime var: Torschlusspanik bu kelimenin Türkçesi düş ve hedeflerinizi gerçekleştirmek için fazla zamanınız kalmadığını hissedip endişelenme hali. Evet hangimiz bu korkuyla baş başa değiliz ki?
WoodyAllen’in bir röportajında dediği şu cümlesi aslında bu korkuya hiçbir sebebiyet vermemiz gerektiğini açıklıyor. “Ve birden, her yüzyılda bir, birisi bir tuşa basıyor ve büyük bir tuvalet sifonu çekiliyor ve dünyadaki bütün insanlar değişiyor.
Gezegendeki herkes gidiyor. Ve yeni bir topluluk geliyor. Hepsi endişe ve kaygılarla dolu ve her şeyi yapıyorlar, ardınan, tuş… ve herkes gidiyor.“ buna rağmen her gelen insan bir önceki taklit edemediği için mutsuz. Mutsuzluğunuzu hiçbir dönem hiçbir ülke geçiremez. Sadece mutsuzluğunuzu bırakıp hayallerinize odaklanın gerçekleştirdiklerinizle mutlu olun. Belki ilerde birilerinin altın çağında altından heykelini dikeceği insan olacaksınız bunu kendi elinizle engellemeyin.
